Samir FEYRUZOV

***

Aha, daxilən çapılmış, bağırsaqları sümüklərinə dolaşan KİŞİyə bax! Səhər yuxudan durub yemək yeməlidir, 4 uşağın nəriltisi, hamısının tualet-hamamı, geyimi var hələ.

Cibində də pul yoxdur ki, “arvad, yemək gətir” deməyə cəsarətin çata! Şalvarı əyninə bir təhər keçirib balkona çıxır, bir siqaret yandırıb başlayır içini bir də dişləməyə, yeməyə. Aha, bu da səhər yeməyi...

İt oğlu, elə sənə bu da azdır. Pencəyini geyinib evdən rədd olsan, daha yaxşıdır. Nəinki evdə xoşbəxt olmaq, sənə heç ailənlə bir süfrədə oturmaq da yaraşmır. 4 uşağa iki yumurta, hünərin varsa, götür də birini, bunu da edə bilməzsən. Özünü bir təhər işə çatdırmalısan, amma necə? Evdən çıxmaq, evə qayıtmaq var axı. İkiüzlü pencəyinin qara üzünü çevirib əyninə keçirir və məhləyə düşür. İndi hünərin varsa, qonşu Əhmədin ərzaq mağazasının qarısından keç. Əhməd də nisyə dəftərini pencərəyə yapşdırıb elə bil. Qorxma, axmaq vətəndaş, keç görüm! Hələ işdə səni nələr gözləyir, bunun evə qayıtmağı da var. Evə gələndə arvadın sifarişlərini də alıb gətirməlisən, AY SƏFEH ƏR!

Telefonuna zəng də çatmır, “blok”a atmadığın adam, borclu olmadığın bank qalmayıb, niyə öldürmürsən özünü, ay axmaq müştəri, bivec dost! Nə isə, rədd ol başımızdan, xoşbəxt olmağı bacarmadınsa, heç olmasa, adam kimi bədbəxt olmağı bacar, BƏDBƏXT ADAM!

Və... Vallah, novella da deyil bu ölkə, sonu cəhənnəmə bu nağılın, heç əvvəli necə başlayır, onu da bilmirik. Bütün bu vəhşətlərdən sonra həmkarın sənə zəng edərək, Mirzə Fətəli Axundovun mobil nömrəsini istəyir. Nə təhər sınırsansa, 142 il bundan öncə ölən M.F.Axundovun yaşayıb-yaşamadığı daha səni də maraqlandırmır.

Bircə sual verməyə gücün çatır:

- Neynirsən Axundovun nömrəsini?

- Müsahibə alacam. Sən Allah, çalış, “baksel” nömrəsi olsun!

Müəllimi alt paltarında gizlətdiyi bülletenlərlə seçki qutularını dolduran, o qutulardan boylanan, yaxasında Azərbaycan bayraqlı, bığlı-mığlı, döşlü-başlı, həmişə haqlı deputat kişilərin yaşadığı ölkənin ağzı sümüklü it yerinə qoyulmayan vətəndaşı! Niyə utanmırsan, AY ALÇAQ VƏTƏNDAŞ! Qadın alt paltarından boylanan deputatın seçicisisən də! Knyaz Volkovskinin qiymətləndirdiyi bədbəxt, zavallı İxmenev qədər deyilsiniz. Alyoşanı tərbiyə etməyi burax e, heç öz uşaqlarınızı da tərbiyə etmək haqını sizə verməyiblər. Vanyanın iti də bizdən daha xoşbəxt şəkildə öldü. Adam kimi ölən it hara, it kimi ölən adam hara!?

İntihar məktubu yazıb, o məktubu 7 yaşlı qızının məktəbli çantasına qoyub evdən çıxırsan. Sən kimi öldürürsən, ay qatil ATA! Ozünümü, qızınımı? Onsuz da sən bivecsən, əşyasan, özün bu cəhənnəmdə var-gəl edirdin də, NİDA (!) kimi əyilməz ola bilmirdinsə, bütün ömrünü SUAL (?) işrarəsi ilə keçirməyə məcbur olan bir körpənin bu leş qoxuyan dünyaya gəlməsinsə niyə vəsilə olurdun? Bakıya hündürdən, çox hündürdən, məsələn, balANS-ı pozulan telekanalın həyətindən baxmısanmı? Nə qoxuyur bu şəhər? Günah, xəyanət! Bax, diqqətlə bax bu şəhərə... Bu yanan işıqlar içində bircə işığın varmı? Yanmır! Di, get indi xoşbəxt ol!

30 illik iqtidarın yalağı, 30 illik müxalifətin balağı! Bədbəxt “90”lar və zavallı “80”lər! Qarabağı da siz xilas etməlisiniz, siz şəhid olmalısınız, atalarınız övladsız, övladlarınız atasız qalmalıdır. Ki, ötən əsrin 40-cı, 50-ci, 60-cı illərində doğulub Qarabağ problemini bizə miras qoyanlar rahat yaşasınlar. Sizin arvad-uşağınız bir tikə çörəyə, dar mənzilə mohtac olmasa, onların arvad-uşaqları mal-mülk sahibi ola bilməyəcəklər.

Hamı koronavirusdan ölür, bircə adam da ölmür ki, yas saxlayasan. Necə gözəl olardı: xəstələnə, xəstəxanaları bir-bir gəzdirib həkimləri yedirdəsən, sonda xırıldaya-xırıldaya ölə, yuyub kəfənə bükəsən, aparıb qəbrə qoyasan, borc-xərcə girib kondisionerli yas palatkası gətirib mərasim təşkil edəsən, heç vaxt inanmadığın mollanın “şabül-mənazişi-cənnətü-insan” moizəsinə qulaq asasan, bir ağ palatkaya, bir də yasa gələn insanların üzünə baxıb şeşələnəsən. Elə-belə deyil, insanın yaxını öləndə 3 günlük də olsa, o biri dünyaya inanır, “bə zəbər bəəə, tə zəbər tə” deyən molla bunu sənə inandırmağı da bacarır.

İndi hamı rus general Suvorovun “batınka”sının ölçüsünü də, Hitlerin silahının markasını da bilir, amma birinin “batınka”sı, o birinin silahı qədər vətəndaş ola bilmir. Piter Drakerin bu sözlərini dönə-dönə oxuyun:

“Nəyə görə Qərb-xristian dövlətləri Şərq-müsəlman dövlətlərindən daha çox inkişaf edib? Qərblilərin maaşı da, həyat şəraiti də şərqlilərin maaşından, həyat şəraitindən üstündür. Səbəb nədir? Ona görə ki, Şərq-müsəlman dövlətlərində VƏTƏNPƏRVƏRLİK, Qərb-xristian dövlətlərində də isə, VƏTƏNDAŞLIQ hissləri daha çox inkişaf edib. Vətənpərvərlik – vətən uğrunda düşünmədən ölümə getməkdir, vətəndaşlıq – vətən uğrunda düşünərək qurub yaratmaqdır”.

İndi düşünün, bizə hansı lazımdır, vətənpərvərlikmi, vətəndaşlıqmı? Bəlkə elə hər ikisi...

Və... Çalışın, heç olmasa, adam kimi bədbəxt olmağı bacarın, onsuz da bu ölkədə xoşbəxt olmaq bədbəxt olmaq qədər bədbəxtlikdir.