Zəlzələdə yetim qalan uşaqları övladlıga götürmək istəyən oxusun... 

img

15-02-2023 [18:22]


Azərbaycanda 10 mindən çox uşaq kimsəsizdi, onlara dövlətimiz sahib çıxıb. Yəni, internat məktəbləri, uşaq evlərində valideynləri olmayan, yaxud atılan, qohumlarının da yaxın durmadıgı minlərlə uşaq var. 

Elə oradan da çıxıb əsgərliyə, işləməyə, ailə qurmaga gedir. Bu uşaqlar bayramlarda, bəlli təqvim günlərində yada düşür. Bir-iki saatlıq sevinib sonra yenə qalırlar tək-tənha. Başlarına nə gəldiyini, nə yeyib-içdiyini bilmirik. Çünki başımız özümüzə qarışır. Dindirsən, hamının dərdi var. Bu zəmanədə kimsəsiz uşaqlar kimin yadına düşür ki?

Məsələn, uşagını əyləncəyə aparanda, ona geyim, yemək alanda yetim uşaqları yada salan neçə nəfər var idi? Dolanışıgı, güzəranı əlhəmdülillah, yaxşı olan minlərlə vətəndaşımız var. Onlardan hansı bu yetim uşaqlara baş çəkir? Çox demirəm, həyatında bircə dəfə?

Deyəcəksiniz ki, övladlıga götürürlər də, o uşaqları. Düzdü, götürürlər. 

Övladlıga götürmək istəyənlər də təzə dogulanları, 1 yaşa qədər olanları istəyir. 11-17 yaş arasında övladlıq edilənlərin sayı belə baxanda, heç nədi. Nədən? Çünki biz mülkiyyətçiyik. Hər şeyin məhz özümüzə aid olmasını istəyirik. İstəyirik, uşaq gözünü açıb bizi görsün. Yaxud, kifayət qədər azyaşlı olsun ki, övladlıga götürüldüyü anlamasın. Bir az yaşı çox, övladlıq edildiyini anlayan uşaqları istəmirik. Onlarla yaşamaq beynimizi yorar. Buna psixoloji güc lazımdı. Bizsə özümüzü gücə salmırıq.

Əksinə, istəyirik ki, həyatda qarşımıza çıxan hər fürsətdən faydalanaq, hər hadisəni avantaja, hətta reklama çevirək.

Məsələn, ömründə bəlkə də bircə dəfə Azərbaycandakı yetimləri yada salmayanlar qardaş ölkədə zəlzələ zamanı yetim qalan uşaqlara sahiblik etməyə qalxıb. Neçə gündü, oxuyuram sosial şəbəkələrdəki şərhləri, insanımızın hər vəziyyətə uygunlaşmaq qabiliyyətinə heyran qalıram. 

Çox artist adamlarıq biz. Anadangəlmə artist, şou düzəldən camaatıq.

Elə istəyirəm ki, Türkiyədən övladlıga uşaq götürmək istəyənlərin şərhlərinə cavab verim, kimsəsiz uşaqlarımız dayanır gözümün önündə, deyirlər, yazma, bizə o artistlər lazım deyil. Amma bu ləyaqətsiz fürsətçilikdən bezdiyimizi anlasınlar artıq.

Zülfiyyə Mustafayeva,

MİA.AZ


Digər xəbərlər
SON XƏBƏRLƏR