Əli Cabbarov

Naxçıvan Dövlət Universitetinin dosenti

[email protected]

***

Adını böyük hərflə yazmaq istəmədiym bu ermənilər yaman ərköyündürlər. Doymayan gözləri, utanmayan sifətləri, bitməyən tamahları bir yana, bir tərəfdən də bütün dünyanın onlardan danışmasını istəyərlər. Elə danışar, elə yazarlar ki, guya Aya ilk dəfə ayaq basan onlar olub, ilk kosmik raketi də Ayastan fondu düzəldib. Bir dənə ayıq İsgəndər almağa pulları olmayan ermənilər iş çətinə düşəndə dərisinə gün vurmuş buqələmun kimi rəngdən rəngə düşər, utanmaz-utanmaz yenə də ara qarışdırırlar. Elə baş dilomatları Ara Ayvazyan (Eyvazyan) kimi. Dünyanın ən məşhur ermənisi Kimin bu “ara”sı, yəni Kardaşyanın qardaşı qalxıb, "biz Qarabağda sülhün tərəfdarıyıq", — deyəndə, görəsən, üzünün rəngi necə idi?!

Otuz il boyunca yıxıb dağıtdıqları Qarabağ torpağında diş qurdalamağa bir quru çöp saxlamamış ermənilər üçün bunu deməkdən asan nə var ki. Çünki elə sifətləri vardır ki, istədkiləri zaman, istədikləri yerdə hər rəngə boyana bilərlər. Ötən ilin 10 noyabrında qorxudan ölü kimi saralıb imdad diləyən də, sonra İrəvandakı mitinqlərdə əl-qol atıb üzünü bozardan da, iki gün əvvəl avropalı diplomatın üzünə baxa-baxa yalan danışıb elə bu Ara kimi boynunun dalınadək qızaran da elə onlardır. Başqa sözlə, utanmadiqlari üçün ermənilərin üzünün rəngi abırından deyil, həyasızılığından qızarar.

Üzə qızaran ermənilər digər bir tərəfdən də özlərini Yer üzünün ən qədim sakinləri adlandırırlar. Düzdür, planetdə ilk insan yarananda hələ “böyük Ermənistan” qurulmasa da bəlkə də erməni əlifbası olub. Harda gəldi — ağac kötüyündə, bir daş üzərində, yaxud yolun kənarında adını qazıyan ermənilər bu yolla bir vaxtlar həmin ərazinin onlara məxsus olduğunu işarətləyərdilər. Elə meşədəki meymunlar da öz ərazilərini işarətləməyi sevərlər. Amma təbii yolla. Ona görə də Darvinizmə hələ də inananlar varsa, sırf bu yetənəklərinə görə ermənilərin meymunla insan arasında ən qədim insanabənzər bir varlıq olduğunu sübut edənlərlə qismən razılaşmaq olar. Amma gəlin meymunlara da qarşı ədalətsizlik etməyək. Onlar ermənilər qədər şüurlu olmasa da, nisbətən daha yaxşı sosiallaşıb ora-bura səpələnmədən populyasiya halında yaşaya bilən, primitiv ailə dəyərlərinə sahib, dəcəllik edib burnu ovulanlarından həmən dərs çıxaran, edilməyəcək olanı heç vaxt etməyən, yaxud gedilməyəcək yerə getməyən, qarnı acanda sakitcə yemək axtaran, tox olanda da şənlənib acgözlük etməyən gözəl bir canlıdırlar.

Hələ siz ağacların uc pöhrələrini qırıb yeyəndən sonra onu dibindən qoparıb aparan meymunlar gördünüzmü? Yox! Yaxud qaldığı evin damını, pəncərəsini, unitazını söküb özü ilə aparan bir meymun varmı dünyada?!

Görəsən hansı meymun sığındığı divarın üstünə belə kasıb kimsəsizlər kimi öz adını yazar?

“Kamo”, “Aşot”, nə bilim “Marta”… Yox bir, “Vazgen”! Belə utanmaz işlər yalnız ermənilər kimi “ən qədim” xalqdan çıxar. Görünür, bunların şüuru elə buncaymış ki, hər yerdə öz adlarını belə qazıyıb gediblər ki, bəs buradan da bir vaxtlar ermənilər keçib. Deyirəm yaxşi ki, güclü pulu-imkanları da olmayıb. Olsaydı hətta divarlara iyrənc şəkillərini də çəkərdilər.

Amerikadakı Kim kimi...

Mia.az